Junglebook....

Deze keer niet over stampende olifanten in mijn hoofd na een geslaagde stapavond in Tillie ;) maar een real-life versie over onze trekking door de jungle in het noordwesten van Thailand... (oewimbawaboewimbawab.. en wel blijven zingen graag..) maar eerst krijgen jullie nog een algehele update...

05-04:
's Avonds zijn we met de nachttrein vertrokken vanuit Bangkok naar Phitsanoluk waar we om 1/2 3 's nachts aankwamen.. Stappen we uit de trein, blijken we ook meteen de ENIGEN te zijn die uitstapten. Aangezien onze bus naar Sukhothai pas om 6 uur vertrok zijn we maar op het station gaan slapen tussen de rare beesten, ratten en allemaal Thai die ons aanstaarden...

06-04:
Om 6 uur dus de bus gepakt naar Sukhothai waar we fietsen gehuurd hebben om het Historisch Park te ontdekken en op zoek te gaan naar de perfecte boeddha. Ook deze bleek voor ons weer onvindbaar dus na een lange lange tijd zoeken hebben we m uiteindelijk toch nog gevonden!!! Deze was vroeger helemaal bedekt met goud en best indrukwekkend om te zien. Hierna een bus genomen met ARKO want van AIRCO hebben ze hier nog niet gehoord naar Mae Sot (een uithoek in het westen van Thailand) Dit betekende: tussen 13 Thai, bagage en kippeneieren dik 4 uur hobbelend en stoekend over een gammele weg.
's Avonds wilden we ergens gaan eten maar konden we geen restaurantje vinden; we vroegen het aan een meidje en hupsakee.. ineens zaten Jasper en ik bij dat meidje achterop de scooter (dus Zwankie, geen bekeuringen voor mij als ik terug in NL met 3 man op een scooter zit ;))

07-04:
Ook deze dag stond weer in het teken van REIZEN! Deze keer hebben we een soort pickup truck genomen naar Mae Sariang, een NOG grotere en verdere uithoek waar we onze trekking naar de jungle zouden boeken. Onderweg kwamen we langs verschillende communities waar mensen echt primitief en totaal afgeschermd van de buitenwereld leefden. In Mae Sariang wilden we de trekking boeken bij een kleine touroperator maar deze man bleek nergens te vinden. En wat doen je dan in een gat met nog geen 7800 inwoners: dan zorg je gewoon dat IEDEREEN naar hem op zoek gaat.. zo gezegd zo gedaan en toen we de hoop bijna opgegeven hadden stond deze beste man ineens voor onze neus... dus de dag erna gingen we een jungletrekking maken van 2 dagen ipv 3 of 4 omdat het echt TE warm was!!

08-04:
We kregen eigenlijk een privetrekking want op de gids en ons na was er dus NIEMAND die mee ging op de trekking. Allereerst hobbelend en stoekend weer in een pickup gezeten naar een dorpje aan de grens met Birma waar we illegaal door de controlepost kwamen omdat hij vroeger deel uitmaakte van de Birmese stam.. Dus wij ALI-ILLEGALIE het Birmese riviertje op.. Verteld die Adul doodleuk dat als de boot dadelijk ergens tegenaan vaart dit lijken kunnen zijn omdat er nog steeds gevechten gaande zijn tussen Birmese en Thaise stammen. Ineens vond ik de boottocht een stukkie minder leuk :(
Na een half uurtje varen meerden we aan van waaruit onze HIKE kon beginnen door rijstvelden, over en door bergen, watervallen, bruggetjes, langs verlaten huisjes en kwamen we na een loodzware hike van een dikke 3,5 uur aan bij de Karen-stam waar we zouden overnachten. Ondertussen had ik met mn eigen lompheid mn armen en knie weer opengehaald omdat ik van een rots af was gevallen...
Bij de stam waren we echt n totale bezienswaardigheid want ineens stroomde het hele huis vol waar we verbleven en mensen kwamen ineens 'zomaar' langs om ons te bekijken. Na het eten, wat gemaakt werd van alles wat Adul die dag uit de jungle gevist had, hebben we nog geprobeerd om een gesprek aan te gaan met die mensen maar dat was erg moeilijk....
Daarna gaan slapen op een harde ondergrond met slechts een klein matje...

09-04:
En dan word je 's morgens wakker met een verrekte pijn in je rug omdat je de hele nacht op HOUT gelegen hebt.. Kijk je om je heen en dan zie je ineens een OLIFANT voor je deur staan en wordt er brood geroosterd op een kampvuurtje, nou dan ben je die rugpijn snel vergeten hoor ;)
Na het ontbijt zijn we op de olifant geklommen om een dikke 2 uur op dat beest(je) te zitten: MOWGLI returns... Ik vond het echt geweldig dat we door dat primitieve stukje jungle reden op zo'n megabeest maar je kreeg er wel behoorlijk een houten kont van. Na dit ritje moesten we nog een dik uur naar beneden afdalen om weer bij een Karen-stam te gaan eten. (En ook hier weer een hele bezienswaardigheid) Het was wel grappig om te zien dat er midden in de jungle zoveel tegenstrijdigheden bestaan want we zaten daar te eten bij een kampvuurtje, de mensen leven vrij primitief maar ineens gaat er in de middle of nowhere wel een telefoon, komt er een fles fanta op tafel en wordt het vuur aangestoken met een aansteker!!!!!
Hierna nog een klein uurtje langs en door beekjes en weiden met buffels en koeien gewandeld alvorens we opgehaald werden met een VEEWAGEN en we terug gebracht werden naar Mae Sariang waar we gisteravond aan de rivier gegeten en geRELAXED hebben. Want dat hadden we in die hele week eigenlijk nog niet gedaan...

Onderweg kregen we nog een voorproefje op wat we hier in Chiang Mai (waar we net aangekomen zijn in een bus met ongeveer 100 Thai waar er in NL nog gen 50 in zouden gaan) kunnen verwachten met het Songkran Water Festival; kinderen met tuinslangen en emmers water die het over je heen gooien.
Dat is ook de reden dat we nu in Chiang Mai zijn, wat we daarna gaan doen.... GEEN IDEE nog, als het mogelijk is naar Laos (of het kan hangt van mijn visum af) en anders zien we wel wat de route wordt...

Zo, jullie zijn weer op de hoogte van alle gebeurtenissen hier, ik ga nu proberen de fotos op te zetten... (en jullie mogen stoppen met het zingen/neurien van het junglebook nr)

xx Siets